13. To świadczy o tym, że dobrze się bawiłaś.

Musiałam przyznać, że dzięki imprezie u Pedro oraz ogromnym weselu na 300 osób nie narzekałam teraz na zlecenia co mnie bardzo cieszyło. Kto by pomyślał, że kilka zdjęć na portalach i zyskam tyle zainteresowania. Właśnie byłam w trakcie organizowania imprezy firmowej, i w sumie po raz kolejny unikałam Pedro. A wszystko przez to, że przez całą imprezę jego babci nie zachowywałam się profesjonalnie. W sumie przetańczyliśmy wspólnie wiele kawałków, a do tego mnie odprowadził do domu. Tak się nad tym zamyśliłam, że nie zobaczyłam mojego telefonu, którym wymachiwała mi Laura.

- Tak się zamyśliłaś, ze nie słyszałaś mojego wołania, ani swojego telefonu. – zaśmiała się na co westchnęłam – Pewnie o tym kto do ciebie dzwonił. – rzuciła puszczając mi oczko a mój telefon ponownie zaczął dzwonić i widziałam zdjęcie Pedro, już miałam odłożyć ale Laura przyjęła połączenie

- Hej. – rzuciłam

- Witam. Mam nadzieję, że nie przeszkadzam. – usłyszałam jego śmiech na co sama się uśmiechnęłam

- Akurat mam krótką przerwę. – zauważyłam wychodząc na korytarz i siadając na schodach – ale co to się stało, że dzwonisz do mnie drugi raz?

- Chciałem zapisać się w pani kalendarzu? – a ja zapytałam czy znowu chce mnie wynająć – Raczej zaprosić na gokarty. Widzisz dostałem dwa darmowe bilety na piątkowy wieczór i pomyślałem, że zaproszę ciebie. Zapewne w tym nie będziesz najlepsza.

- No nie wiem, nie wiem. Jeździło się czasem w wesołych miasteczkach. – zaśmiałam się na co westchnął – Ale z miłą chęcią przyjmę zaproszenie.

- W takim razie jesteśmy umówieni. A teraz uciekaj do pracy.

Zaraz usłyszałam dźwięk przerwanego połączenia i tylko się uśmiechnęłam sama do siebie. Wróciłam jednak na salę i zajęłam się pracą. A trochę jeszcze było przede mną.

&&&

W piątek punktualnie zjawiłam się w umówionym miejscu i od razu uśmiechnęłam się na widok Pedro, który jak tylko podeszłam do niego, dał mi buziaka w policzek. Weszliśmy jednak do budynku i musiałam go pokonać, jednak był w tym całkiem niezły. I w taki o to sposób wygrał dwa razy na co ze smutną miną usiadłam na ławce i położyłam kask obok siebie. Zaraz sam do mnie podszedł i podał butelkę wody.

- Nie gniewasz się?

- Trochę, mogłeś mi powiedzieć, że jesteś w tym świetny.

- Też jesteś dobra, znalazłem godnego przeciwnika, chociaż miło jest wygrywać.

Widziałam tylko jego uśmiech, więc nie pozostało mi nic innego jak przewrócić oczami. Zresztą postanowiliśmy iść na kolację, dlatego poszliśmy do szatni. Zabraliśmy swoje rzeczy i od razu poszliśmy do pierwszej lepszej restauracji.

- Powiem ci, że twoja impreza zrobiła się sławna na całą dzielnicę. Babcia każdemu opowiada jak się bawiła i co jej zorganizowaliśmy. No i kto za tym wszystkim stoi. Robi ci dobrą, darmową reklamę.

- W takim razie jej podziękuj. – uśmiechnęłam się co odwzajemnił i zamówiliśmy dania – Chociaż muszę przyznać, że po tej imprezie czułam się bardzo zmęczona i miałam zakwasy.

- Przeze mnie? I nasze tańce? – zaśmiał się na co pokiwałam głową – Cieszy mnie to. – ale widząc moją minę od razu dokończył – To świadczy o tym, że dobrze się bawiłaś. Ale teraz czym się zajmujesz?

- Impreza firmowa, później mam wesele i babyshower. Więc mam dużo pracy. Ale to akurat mnie cieszy, będę mogła kupić fajne prezenty kuzynostwu. – zauważyłam z uśmiechem

- No tak, ale nie będziesz miała dużo czasu dla mnie. – zaśmiał się – Żartuje oczywiście, chociaż miło, że dzisiaj znalazłaś dla mnie czas. Nie miałem z kim się wybrać.

- Cóż, miło było się wyrwać. Chociaż przegrałam. – westchnęłam na co się zaśmiał głośniej – Więc tym się zajmujesz między treningami i jak nie możesz popływać na desce?

- Owszem, zawsze lubiłem aktywne życie. Jak nie deska, to rower, bieganie. Siedzenie i nic nie robienie mnie nudzi. Chociaż teraz częściej spaceruje. – a ja zapytałam się co z nią zrobił – Jest z dziadkiem i ciocią. Moja siostra zrobiła sobie wakacje.

- To dlaczego nie wziąłeś ze sobą siostry?

- Woli spędzać czas z bratanicą. – zaśmiał się – A ja dostałem w końcu wolny wieczór.

Sama się do niego uśmiechnęłam i mimo wszystko miło było znowu spędzić z nim wieczór. Po pysznym obiedzie postanowiliśmy wracać, w dodatku na dworze zrobiło się chłodniej. Z uśmiechami spacerowaliśmy między alejkami, i rozmawiając na każdy możliwy temat. Dotarliśmy w końcu pod mój blok, więc z uśmiechem przystanęłam i szukałam w torbie kluczy. Kiedy miałam plik w dłoni, to tylko pożegnałam się z nim buziakiem w policzek i poszłam do siebie. W sumie w sobotę nie miałam ochoty wstawać, dlatego leżałam w łóżku i przeglądałam internet.  Od kiedy spotykam się z Pedro, ani razu go nie sprawdzałam w necie, więc po raz pierwszy to zrobiłam. Nie dziwiłam się dlaczego był kapitanem, jego wypowiedzi idealnie pasowały do tej funkcji. Cały czas przeglądałam jego zdjęcia i również filmiki z goli. Ciekawiło mnie jedno, przez cały czas po zdobytym golu wyciągał kciuki ku niebu i byłam ciekawa czy każdy gol dedykuje swojej zmarłej żonie. Starałam się znaleźć jakieś ich wspólne zdjęcie, aż w końcu mi się udało. W dodatku do tego był artykuł. Musiałam przyznać, ze i tak się szybko pozbierał po jej śmierci, chociaż z drugiej strony musiał to zrobić, dla córki. Tak się nad tym wszystkim zamyśliłam, że nie usłyszałam swojego telefonu, który cały czas przypominał mi o tym, że ktoś stara się ze mną skontaktować. Ocknęłam się i złapałam za urządzenie i tylko przewróciłam oczami. Nie lubiłam pytań z serii, co chcę dostać pod choinkę – bo skąd ja to miałam wiedzieć? W sumie dlatego siedziałam kolejną godzinę przeglądając wszystkie sklepy i robiąc listę, którą wysłałam do wszystkich z mojej rodziny i niech się sami dzielą. Zawsze tak było, ja wymyślałam im prezenty, a oni dawali mi coś z listy, aby nie zrobić mi przykrości. Wyciągnęłam się po swoją torbę i wyciągnęłam z niej kalendarz. Musiałam znaleźć czas na zakupy, aby nie robić tego na ostatnią chwilę, więc od razu zapisałam sobie dużymi literami: zakupy. Leniuchowałam cały dzisiejszy dzień, i postanowiłam wieczorem obejrzeć mecz. Było to całkiem przyjemne uczucie, aż w końcu zasnęłam wtulona w poduszkę.